Spinosaurus aegyptiacus

Spinosaurus (meaning "spine lizard") is a genus of theropod dinosaur that lived in what now is North Africa, during the lower Albian to lower Cenomanian stages of the Cretaceous period, about 112 to 97 million years ago. This genus was known first from Egyptian remains discovered in 1912 and described by German paleontologist Ernst Stromer in 1915. The original remains were destroyed in World War II, but additional material has come to light in recent years. It is unclear whether one or two species are represented in the fossils reported in the scientific literature. The best known species is S. aegyptiacus from Egypt, although a potential second species, S. maroccanus, has been recovered from Morocco.


Spinosaurus was among the largest of all known carnivorous dinosaurs, possibly larger than Tyrannosaurus and Giganotosaurus. Estimates published in 2005, 2007, and 2008 suggested that it was between 12.6–18 metres (41–59 ft) in length and 7 to 20.9 tonnes (7.7 to 23.0 short tons) in weight.^[1][2][3] A new estimate published in 2014 and based on a more complete specimen, supported the earlier research, finding that Spinosaurus could reach lengths greater than 15 m (49 ft).^[4] The skull of Spinosaurus was long and narrow, similar to that of a modern crocodilian. Spinosaurus is known to have eaten fish, and most scientists believe that it hunted both terrestrial and aquatic prey; evidence suggests that it lived both on land and in water as a modern crocodilian does. The distinctive spines of Spinosaurus, which were long extensions of the vertebrae, grew to at least 1.65 meters (5.4 ft) long and were likely to have had skin connecting them, forming a sail-like structure, although some authors have suggested that the spines were covered in fat and formed a hump. Multiple functions have been put forward for this structure, including thermoregulation and display.

content credit en.wikipedia.
image credit : Durbed @commons.wikimedia

Kunbarrasaurus ieversi

Kunbarrasaurus ieversi: New ankylosaurs Dinosaur Species Discovered.
The near-complete skeleton of the 100 million-year-old (Cretaceous period) beast, including most of the skull and mandible, along with postcranial material, was discovered in 1989 in the Allaru Mudstone on Marathon Station near Richmond, north-western Queensland, by Mr Ian Ievers.

Minmi is the only known genus of ankylosaurian dinosaur from Australia. Seven specimens are known, all from the Lower Cretaceous of Queensland. Only two of these have been described in any detail: the holotype specimen Minmi paravertebra from the Bungil Formation near Roma, and a near complete skeleton from the Allaru Mudstone on Marathon Station near Richmond, preliminarily referred to a possible new species of Minmi. The Marathon specimen represents one of the world’s most complete ankylosaurian skeletons and the best-preserved dinosaurian fossil from eastern Gondwana. Moreover, among ankylosaurians, its skull is one of only a few in which the majority of sutures have not been obliterated by dermal ossifications or surface remodelling. Recent preparation of the Marathon specimen has revealed new details of the palate and narial regions, permitting a comprehensive description and thus providing new insights cranial osteology of a basal ankylosaurian. The skull has also undergone computed tomography, digital segmentation and 3D computer visualisation enabling the reconstruction of its nasal cavity and endocranium. The airways of the Marathon specimen are more complicated than non-ankylosaurian dinosaurs but less so than derived ankylosaurians. The cranial (brain) endocast is superficially similar to those of other ankylosaurians but is strongly divergent in many important respects. The inner ear is extremely large and unlike that of any dinosaur yet known. Based on a high number of diagnostic differences between the skull of the Marathon specimen and other ankylosaurians, we consider it prudent to assign this specimen to a new genus and species of ankylosaurian. Kunbarrasaurus ieversi gen. et sp. nov. represents the second genus of ankylosaurian from Australia and is characterised by an unusual melange of both primitive and derived characters, shedding new light on the evolution of the ankylosaurian skull.

REF :Leahey L.G. et al. 2015. Cranial osteology of the ankylosaurian dinosaur formerly known as Minmi sp. (Ornithischia: Thyreophora) from the Lower Cretaceous Allaru Mudstone of Richmond, Queensland, Australia. PeerJ 3: e1475; doi: 10.7717/peerj.1475

mage credit: © Australian Geographic. 

ദിനോസറുകളുടെ വംശനാശം

തുടക്ക ജുറാസ്സിക് കാലം തൊട്ടു് അന്ത്യ ക്രിറ്റേഷ്യസ് വരെ ഭൂമിയിൽ ഏറ്റവും പ്രാതിനിധ്യമുള്ള ജീവിയും ദിനോസറുകളായിരുന്നു. എന്നാൽ, അന്ത്യ ക്രിറ്റേഷ്യസ് കാലത്ത് സംഭവിച്ച, ഭൂമിയുടെ ചരിത്രം കണ്ട ഒരു വലിയ വംശനാശത്തിൽ (കേ-ടി വംശനാശം) അന്ന് ജീവിച്ചിരുന്ന മിക്ക ദിനോസർ വർഗ്ഗങ്ങളും നശിച്ചു. ഉൽക്ക പതിച്ചതു കൊണ്ട് മാത്രം അല്ല പരിണിത ഫലമായി ഇന്ത്യയിലെ ഡെക്കാനിൽ ഉണ്ടായ അഗ്നിപർവതസ്ഫോടനങ്ങളുടെ കൂടെ ഫലമാണ് ഡൈനസോറുകളുടെ നാശത്തിനു കാരണമായ കേ-ടി വംശനാശം എന്ന് പുതിയ പഠന റിപ്പോർട്ടുക്കൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നു.

ഇവ നാമാവശേഷമായതിനെക്കുറിച്ചു പല സിദ്ധാന്തങ്ങളും നിലവിലുണ്ട്‌ - ഉൽക്കകൾ പതിച്ചതുകൊണ്ടോ അഗ്നിപർവതസ്ഫോടനത്താലോ ഭൂമിയിലുണ്ടായ മാറ്റങ്ങളാണു ഡൈനസോറുകളുടെ നാശത്തിനു കാരണമെന്നാണു കരുതപ്പെടുന്നത്.

ക്രിറ്റേഷ്യസ്‌ കാലഘട്ടം
 ഭുമിയുടെ ചരിത്രം കണ്ട ഒരു വലിയ വംശനാശമാണ് ക്രിറ്റേഷ്യസ്‌ കാലഘട്ടം സാക്ഷ്യം വഹിച്ചത്. ഇതിനെ കേ - ടി വംശനാശം എന്ന് വിളിക്കുന്നു. ഇത് കേവലം ദിനോസറുകളെ മാത്രം അല്ല ബാധിച്ചത്, ഈ കാലയളവിൽ ജീവിച്ചിരുന്ന എഴുപത്തഞ്ച്  ശതമാനം ജീവികളും ഈ വംശനാശത്തിൽ നശിച്ചുപോയി ഇതിൽ കരയിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന പറക്കാത്ത ഇനത്തിൽ പെട്ട എല്ലാ ദിനോസറുകളും , കടലിൽ വസിച്ചിരുന്ന വലിയ ഉരഗങ്ങൾ , പറക്കുന്ന ഉരഗങ്ങൾ എന്നിവയെല്ലാം പെടും.എന്നാൽ ഈ വംശനാശം പെട്ടന്ന് ഉള്ള ഒന്നായിരുന്നില്ല മറിച്ച് ആയിരകണക്കിന് വർഷങ്ങൾ കൊണ്ടാണ് ഇത് സംഭവിച്ചത് .

An international team of scientists from India and the United States has uncovered evidencein 2015 that a massive comet or asteroid impact on Earth 66 million years ago accelerated the eruptions of volcanoes in what is now the Deccan Traps of India for thousands of years, and that together these two catastrophes wiped out the dinosaurs and many other groups of organisms.

The new measurements of Deccan volcanic activity indicate a dramatic increase in the rate of eruption of the volcanoes within 50,000 years of the Chicxulub impact.

Collide impact and flood volcanism compete as leading candidates for the cause of terminal-Cretaceous mass extinctions. High-precision ⁴⁰Ar/³⁹Ar data indicate that these two mechanisms may be genetically related, and neither can be considered in isolation. The existing Deccan Traps magmatic system underwent a state shift approximately coincident with the Chicxulub impact and the terminal-Cretaceous mass extinctions, after which ~70% of the Traps' total volume was extruded in more massive and more episodic eruptions. Initiation of this new regime occurred within ~50,000 years of the impact, which is consistent with transient effects of impact-induced seismic energy. Post-extinction recovery of marine ecosystems was probably suppressed until after the accelerated volcanism waned.  


Massive eruptions formed the Deccan Traps flood basalts in India at around the same time as the mass extinction event 65 million years ago. Renne et al. precisely dated the massive volcanic field, which suggests a simultaneous increase in volcanism associated with the famous Chicxulub impact. Strong ecologic recovery may have been impossible until the volcanism slowed down 500,000 years later.

ജുറാസിക് കാലഘട്ടത്തിലെ ഈന്ത് ചെടികള്‍ ഇന്ത്യയിൽ കണ്ടെത്തി

ജുറാസിക് കാലഘട്ടത്തില്‍ ഭൂമിയിലുണ്ടായിരുന്ന ഈന്ത് വര്‍ഗത്തില്‍പ്പെട്ട രണ്ട് ചെടികളെ ഗവേഷകര്‍ ഒഡിഷയില്‍ കണ്ടെത്തി. ജീവിക്കുന്ന ഫോസില്‍ എന്നാണ് സൈക്കാസ് (ഈന്ത്) കുടുംബത്തിലെ ചെടികള്‍ വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെടുന്നത്.

സൈക്കാസ് ഒറിക്‌സന്‍സിസ്, സൈക്കാസ് നയാഗാര്‍ഹന്‍സിസ് എന്നിങ്ങനെയാണ് കണ്ടെത്തിയ ചെടികളുടെ ശാസ്ത്രീയനാമം. 

ഭൂമിയില്‍ 20 കോടി വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക് മുമ്പാണ് ദിനോസറുകള്‍ അടക്കിവാണ ജുറാസിക് കാലഘട്ടം നിലനിന്നിരുന്നത്. നീണ്ട ഇലകളുള്ള സൈക്കാസ് വിഭാഗത്തിലെ ചെടികള്‍ ഈ കാലഘട്ടത്തില്‍ സുലഭമായിരുന്നു. ജുറാസിക് യുഗത്തില്‍ നിലനിന്നിരുന്ന ചുരുക്കം സസ്യവര്‍ഗങ്ങളാണ് ഇന്ന് ഭൂമിയില്‍ അവശേഷിക്കുന്നത്.  

Indian scientists  have discovered two new Cycads species of plants in Odisha which were dominant some 201 million to 145 million years ago, popularly known as the Jurassic period. 

Cycads are considered to be an ancient group of seed plants which have crown of large compound leaves and a stout trunk. They are regarded as living fossils.
Cycas is the type genus and the only genus recognised in the family Cycadaceae.

The discovery of the two new species was published in July issue of Asian Journal of Conservation Biology.
IANS

തെറാപ്പോഡകളുടെ വിജയ രഹസ്യം

തെറാപ്പോഡ എന്ന് കേൾക്കുപ്പോ മനസ്സിൽ ആദ്യം ഓടിവരുന്ന ചിത്രം റ്റിറാനോസോറസ് റെക്സ് എന്ന ഭീകരന്റെ തന്നെ ആവും എന്തായിരുന്നു തെറാപ്പോഡകളുടെ വിജയ രഹസ്യം, എന്ത് കൊണ്ട് തെറാപ്പോഡകൾ ഇത്രക്ക് വിജയകരമായി ഭൂമിയിൽ വ്യാപിച്ചു . തെറാപ്പോഡ വിഭാഗത്തിൽ പെട്ട ദിനോസറുകൾ പൊതുവേ മാംസഭുക്കുകൾ ആയിരുന്നു ., ഇവയുടെ അറക്കവാളിന്റേതുപോലെ പല്ലുക്കൾ ആണ് ഈ വിജയത്തിന് പിന്നിൽ ഉള്ള രഹസ്യം എന്ന് പുതിയ പഠനങ്ങൾ തെളിയിക്കുന്നു. 

Tooth morphology and development can provide valuable insights into the feeding behaviour and evolution of extinct organisms. The teeth of Theropoda, the only clade of predominantly predatory dinosaurs, are characterized by ziphodonty, the presence of serrations (denticles) on their cutting edges. Known today only in varanid lizards, ziphodonty is much more pervasive in the fossil record. Here we present the first model for the development of ziphodont teeth in theropods through histological, SEM, and SR-FTIR analyses, revealing that structures previously hypothesized to prevent tooth breakage instead first evolved to shape and maintain the characteristic denticles through the life of the tooth. We show that this novel complex of dental morphology and tissues characterizes Theropoda, with the exception of species with modified feeding behaviours, suggesting that these characters are important for facilitating the hypercarnivorous diet of most theropods. This adaptation may have played an important role in the initial radiation and subsequent success of theropods as terrestrial apex predators.

കുടുതൽ വായനക്ക് 
https://en.wikipedia.org/wiki/Theropoda
https://ml.wikipedia.org/wiki/തെറാപ്പോഡ
http://www.nature.com/srep/2015/150728/srep12338/full/srep12338.html#introduction


കടപ്പാട് 
* For images wiki commons
 *For

Title:	Developmental and evolutionary novelty in the serrated teeth of theropod dinosaurs
Author:	K. S. Brink, R. R. Reisz, A. R. H. LeBlanc, R. S. Chang, Y. C. Lee, C. C. Chiang
Publication:	Scientific Reports
Publisher:	Nature Publishing Group
Date:	Jul 28, 2015

ചിറക്കുക്കൾ ഉള്ള ദിനോസർ

Image credit: Chuang Zhao.
 
പക്ഷികളെ പോലെ ചിറക്കുക്കൾ ഉള്ള പുതിയ ദിനോസറിനെ കണ്ടെത്തി en:Zhenyuanlong suni.
ചിറക്കുകൾ ഉണ്ടെക്കിലും ഇവയ്ക്ക് പറക്കാൻ സാധ്യമല്ലായിരുന്നു എന്നാണ് അനുമാനം.

വെലോസിറാപ്റ്ററിനോടാണ് കൂടുതൽ സാമ്യം ഇവയ്ക്ക് . ഡ്രോമയിയോസോറിഡ് തേറാപോഡ് വിഭാഗത്തിൽപ്പെടുന്ന ഈയിനം ദിനോസറുകൾ ഏകദേശം 83 മുതൽ 70 ദശലക്ഷം വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് അതായത് ക്രാറ്റേഷ്യസ് യുഗത്തിന്റെ ഉത്തരഘട്ടത്തിൽ ജീവിച്ചിരുന്നവയാണെന്ന് കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു.

Zhenyuanlong (meaning "Zhenyuan's dragon", from Chinese Pinyin 龙 lóng "dragon") is a genus of dromaeosaurid dinosaur from the Yixian Formation of Liaoning, China. It lived during the Aptian age of the early Cretaceous period, approximately 125 million years ago. It is known from a single specimen belonging to the species Zhenyuanlong suni. This type specimen preserved a nearly complete skeleton that contains traces of feathers, including long tail feathers and large wings. In addition to further complicating diversity of Liaoning dromaeosaurids, this specimen provides the first evidence of well-developed pennaceous feathers in a large, non-flying dromaeosaur, raising the question of what function such wings would serve.

Brainfever bird (Hierococcyx varius)

പ്രാപിടിയൻ പക്ഷിയോട് ഏറെ സാമ്യമുള്ള ഇവയ്ക്ക് തകിട്ടുകലർന്ന ചാരനിറമാണ്. വേനൽ കാലമാകുമ്പോൾ എപ്പോഴും ബഹളം വച്ച് നടക്കുന്ന കുയിലാണിത്. രിറ്റി-രിറ്റി-രിറ്റി, പിപ്പീയാ-പിപ്പീയാ എന്നിങ്ങനെയാണ് പേക്കുയിലിന്റെ പാട്ട്. പിപ്പീയാ എന്നത് കിഴക്കേ വാ എന്നാണെന്നും ചിലർ പറയാറുണ്ട്. രാവും പകലും ശബ്ദമുണ്ടാക്കുന്നത് കൊണ്ടാവണം പേക്കുയിൽ എന്ന് വിളിയ്ക്കാൻ കാരണം. പൂത്താങ്കിരി, കരിയിലക്കിളി എന്നീ പക്ഷികളുടെ കൂടുകളിലാണ് പേക്കുയിൽ മുട്ടയിടുന്നത്. പേക്കുയിലിന്റെ കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ നിറം മുതിർന്നവരുടേതിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്ഥമായിരിക്കും. ഷിക്രാക്കുയിൽ എന്നും ഇതിന് പേരുണ്ട്.

പേക്കുയിലിന്റെ പാട്ട്
Time: Night 11.00pm to 1.00am
Month: December
Location: Kozhikode.,Thottumukkam (part of western ghats)